Terug naar Europa

We zijn  nu bij Dick en Sue  en bezoeken op zaterdag de agrarische dagen in Paris.Het is wa een kermisachtig gebeuren met veel eettentjes attracties en texposities.we vermaken ons hier een paar uur en gaan dan weer naar huis.Zondag Zondag willen  we Manitoulin Island. bezoeken.Dat lijkt ons een leuk tochtje, dus vroeg uit de veren en om  8.00 uur rijden we op naar Tobermory waar we de ferry zullen nemen naar  Manitoulin eiland.  Ter hoogte van Sauble Beach moesten we even stoppen voor een plaspauze. Hier namen  we de verkeerde afslag dus moeten uiteindelijk terug om  de juiste route op te pakken. Na een lange rit komen we in de haven, de boot van 11 uur is al weg,de volgende om 13.00 uur is al vol geboekt en die van 15.00 uur wordt te laat. Dan kom je in de avond aan en om dan over land terug te rijden is veel te ver. We besluiten om terug te keren. Onderweg nog even gepicknickt en dan op naar Kitchener. Na 12 uur rijden, krijgen we eindelijk onze warme maaltijd. We hebben er veel om gelachen. De volgende dag gaan we regelen dat we naar Andy en Mary kunnen. Die zijn druk aan het verbouwen, als we daar zijn zien we de grote veranderingen, er is weer veel werk verzet. Onze komst brengt even wat ontspanning, we gaan naar de Nederlandse winkel om lekker brood te kopen. In het dorp hebben we geluncht wat trouwens erg heerlijk was. Daarna gaan we naar huis. Voor morgen gaan we wat shoppen en naar de thriftstore ( 2e handswinkel) gewoon om wat rond te neuzen. In de namiddag gaan we naar Anna Mae's  restaurant in Millbank. Dit restaurant wordt gerund door Mennonite's. Dus de groenten vers van het land. Heerlijk gegeten,daarna keren we huiswaarts.  Blijven nog een nachtje op de oprit slapen. De volgende morgen gezellig met elkaar ontbeten en  koffie gedronken met een lekker stuk gebak. Na de lunch gaan we ook van Andy en Mary afscheid nemen en hopelijk komen ze ook eens bij ons op bezoek in Portugal. Terug naar Dick en Sue hier blijven we nog een paar dagen om vervolgens naar Christien en Joe te gaan. De jongste telg van de familie. Hier kunnen we prachtig staan op het ruime erf.Ook hebben ze snel internet:dus vanuit hier gaan we alles regelen voor de terugweg. De volgende dag gaan we met Christine's  truck mee;dus een los stoeltje tussen de voorstoelen voor de derde passagier. We brengen bomen en planten van de kweker naar verschillende afnemers. We maken een rondje Ontario, starten om 4.00 uur in de morgen en we zijn om 16.00 uur klaar. De volgende dag wil Ype alles regelen, boot en vlucht naar Europa Ik besluit om weer met Christien mee te gaan. We hebben het gezellig zo met elkaar, maar s'morgens wel vroeg op. De volgende dag heeft ze vrij en Christien neemt  en ons  en Sue mee naar haar zoon John.Deze werkt op het vliegveld van Kitchener  in de controle toren,hier krijgen we een rondleiding plus uitleg. Helaas landen er geen vliegtuigen vandaag,er staat te veel wind. We bedanken John voor de uitleg. Onderweg een hapje gegeten en daarna op naar Elora Gorge, dit is een kloof.We maken hier lopend een afdaling naar de rivier om de voetjes nat te maken. Dan komt de klim omhoog, tussendoor met een kleine pauze,om even op adem te komen. We zijn allemaal blij dat we weer heelhuids terug zijn bij de auto  De volgende dag ga ik weer mee op de truck. We zijn vroeg klaar, haar vriendin heeft een vlees fabriek en die heeft vast nog wel wat hulp nodig. Het wordt dozen vouwen en plakken, dus handen wassen, witte jassen aan , haarnetjes op en dan de fabriek in.Christien en ik zijn een heel goed team, ik vouw en zij plakt. We maken meer dan 1000 dozen klaar. Na de arbeid krijg ik nog een rondleiding. Ze maken palingworst, ham, spek,en roast beef. Als dank voor het werk kom ik thuis met een palingworst en spek. Op naar huis en eten koken. Moe maar voldaan. Er zijn nog steeds problemen met de broker en de papieren. Dit komt omdat het via een tussenpersoon in de States gaat.Zij wil exportpapieren voor de camper vanuit Canada,maar we brengen hem alleen terug naar Europa De datum is bekend 5 oktober inleveren van de camper in de haven van Halifax en diezelfde avond vliegen we via IJsland terug naar Amsterdam.De tijd gaat door en we brengen nog een bezoekje aan Kay Norton, wat reuze gezellig was.Toevallig komt Scott ook nog even langs,dus 2 vliegen in 1 klap. Ook brengen we nog een bezoekje aan Stanly en zijn vrouw. Ze wonen op een resort, hier heb je  altijd het vakantiegevoel. 2 zwembaden,een binnen-en buiten bad.Bijna elke zondag speelt er een bandje en iedereen kent elkaar . Ze hebben een mooi plekje om te wonen. en zijn vrouw heeft haar kapsalon aan huis.We staan een nachtje bij de buren tegenover hun huis.s'Avonds gaan we met hun auto uit eten naar de Marina, maar onderweg krijgen we een lekke band We gaan naar een boerderij om een krik en na een uurtje kunnen we de weg weer op. In dit restaurant waren we al eerder geweest met bijna de hele familie. De avond gaat al snel voorbij en terug naar het resort. Stanly moet de volgende dagwerken. En wij gaan nu eindelijk richting het Oosten. We willen nog het Prince Edward eiland bezoeken. We nemen geen snelwegen en laten Toronto, Montreal, Quebec links liggen. Gaan over de Saint Lawrence richting Beaumont, Rimouski, Matane, Marsoul, Riviere au Renate, Perie, Bathurst, Port Elgin. Dit gedeelte noemen ze Gaspesie. Wij vonden dit een prachtige route, zeker de moeite waard, jammer dat de mensen wat onvriendelijk waren. Het is nu de bedoeling dat we naar het Prince Edward Island ( PEI ) gaan, eerst over de brug, dan naar de informatie. We besluiten om met de klok mee te rijden. Vinden een mooi plekje bij de kerk met het uitzicht op de brug. Hier lunchen we lekker buiten in de zon. Rijden eerst naar de West Cape, hier staat een zwart/witte vuurtoren, de jeugd is hier een het zwemmen. Wij nemen  een kijkje op het strand en zoeken schelpen, helaas niet veel bijzonders. Het wordt tijd om een plaatsje voor de nacht te zoeken en dat wordt in een haven aan de westkust. De volgende dag rijden we naar North Point ; hier op het strand  ook geen schelpen.  Bij de vuurtoren,tevens VVV kantoor, kunnen we lintjes krijgen ,als je die van noord naar oost brengt, dan krijg je een certificaat. Ze noemen dat de Tip to Tip.Tour en is ongeveer 280 km lang. Bij Brackley Beach gaan we het strand op, het is aflandige winden het is heerlijk om over het strand te lopen. Ook hier weinig schelpen maar een wandeling is altijd fijn. We kunnen nog net East  Point halen voor sluitingstijd  en hier krijgen we ons certificaat. Hadden gevraagd of we hier konden overnachten maar bij nader inzien toch maar een ander plekje zoeken, harde wind. De snackbar zit naast de vuurtoren en hier eten we een aardappelsalade,  heerlijk. Op naar een plaatsje in de beschutting en vinden dat in een plaats in de buurt. Volgende dag naar Panmure, dit ligt op een schiereiland  maar wel verbonden d.m.v een weg. Hier staat de oudste vuurtoren  1853 compleet van hout. In 2015 hebben ze de vuurtoren gerestaureerd. Vroeger diende de vuurtoren om schepen binnen te loodsen in Georgetown Harbour, Montaque, Brudenell en Cardigan Rivers. Dus 4 havens onder zijn hoede. Hier treffen we ook nog een Fries, hij en zijn vrouw wonen hier, maar zijn ook snowbirds, in november gaan ze weer naar Florida om te overwinteren. Hun roots liggen in Dantumadeel, Valom, Zwette, Zwaagwesteinde. Rijden nu het verdere eiland rond om weer over de brug naar vaste wal te gaan.PEI staat bekend om zijn aardappels. Veel landerijen. Eenmaal weer aan vaste wal rijden we richting Tatomagouche, vinden hier een plekje, wil gaan koken maar helaas het gas is op. Vragen of we hier propaan kunnen krijgen, nee dus. Dan maar snel naar een restaurantje om iets te eten. Fish en chips wordt het, zo als gewoonlijk te veel, de restjes gaan mee naar de camper.  De volgende dag op naar Glasgow hier moet gas zijn.