Nog eenmaal de Westkust.

23 augustus 2017 - Oak Point, Canada

Buiten ontbijten wordt hem niet, te veel muskieten, we ontbijten binnen en daarna hit de road again. Rijden naar Bend, hier willen we tanken maar besluiten dat in Redwood te doen ook nog een stuk goedkoper. Prineville, op de heuvel koffie drinken met een uitzicht op de plaats ( thuis gevoel). Bij Prairie City staat een grote huifkar, met informatie over de omgeving. Vervolgen onze trip  naar John Day,  hier zien we een jongeman zijn beker vullen met water. Bronwater, dus tanken en ook de drinkwater jerrycans vullen. We vragen hem ook of hij een leuk plekje weet om te overnachten. Bij Greenhorn in het bos kun je vrij staan. We bedanken hem voor de tip. Op deze plaats in het bos treffen we een politieman (paratrouper MP) maken een praatje en zeggen dat we hier overnachten. Als we het raam open doen in de morgen zien we de herten mos eten, zelfs als we buiten ontbijten lopen de herten nog voor ons langs. Op naar Sumpter Valley Dredge, deze plaats bijna helemaal in oude stijl hersteld. We bezoeken de dredge (bagger) boot die zijn eigen vaargeul maakte, op zoek naar goud. Eertijds genoeg gevonden. Maar de Staat had alles in handen dus die hadden 1e koop op het goud, en die gaven niet de echte waarde. Dus voor de delvers bleef er een habbekrats over. Dit alles werd gevonden in de Powder River. Op naar Baker City, hier bij de bibliotheek verhaal plaatsen. Als ik naar de winkel ben, doet Ype wc dakraampje open en als we weg rijden heb ik wel het grote dakraam dicht gedaan,maar niet die van de wc.Dus bij het achteruit rijden breekt het raampje. We hadden even een woordenwisseling.  Zoeken een rustig plekje om zo goed mogelijk het raam te repareren. Met tape en gaatjes boren komen we een heel eind. Met touwtjes vast aan de binnenkant maar  het kan nu niet meer open. Inmiddels koffie gedronken en een broodje gegeten. Na een onrustige nacht want de trein doet ook weer een duit in het zakje, opstaan en weer door gaan. Op naar Hells Canyon  (86) . Bij Halfway drinken we koffie, hier zien we weer die hoge metalen molen zonder wieken. We krijgen hier de informatie,bij de houtzagerijen houd je zaagsel en spaanders over en die werden in die torens verbrand.Tegenwoordig gebruiken ze de zaagsel en spaanders.De verbrandings ovens werden gebruikt tot 1970. Wat er met de as gebeurde stond er niet bij. We gaan naar de overlook van de Hells Canyon,  dit is het diepste ravijn van de States. Net voor we de parkeerplaats opdraaien zien we de Mountain Lion ( poema). Stoppen, hij kijkt naar ons en wij naar hem, kunnen mooie foto's maken. Dan verdwijnt hij in het groen. Jammer de lucht is niet helemaal helder. Maar waar we ook kijken alleen maar bergen. Wij zijn de enigen die de poema hebben gezien, hoewel er toch wel meer toeristen waren. We maken een praatje met verschillende mensen.Terug naar de doorgaande weg op naar Joseph. We vinden een natuur camping,4 dollar per nacht en een plekje aan de rivier. Ype sprokkelt hout en ik doe een handwas. Vanavond eten we biefstuk van de bbq. We zijn heel voorzichtig met open vuur, want het is overal kurk droog. De biefstuk was om te smullen. Ook maken we kennis met Cindy en Dan. Ook zij houdt van quilten, dus genoeg stof om over te praten. Inmiddels een birdfeeder op gehangen aan de luifel bij het raam van ons bed. Volgende morgen raam open en de kolibrie 's op nog geen meter afstand van ons bed. Ongelooflijk hoe snel ze weten dat er iets te halen valt. En die beestjes zijn zo klein en zo mooi. Weten jullie,dat als ze terug naar warmere oorden gaan dat ze mee reizen op de ganzen,ze verstoppen zich in het verenkleed .       We blijven nog een nachtje en s'avonds zitten we bij Cindy en Dan rond hun kampvuur. Ype ziet een grot en wil hier naar toe klimmen, ik heb daar geen zin in dus blijf bij de camper. Op een gegeven moment kan ik zien dat Ype bij de grot is. Maar hij gaat er niet in en keert terug zo te zien.Helaas het blijkt geen grot te zijn maar een spelonk uitgesleten door het water dat vanaf de berghelling naar beneden stroomt.Van beneden af gezien lijkt het de ingang van een grot.De volgende morgen nemen we afscheid van onze nieuwe vrienden. Op naar Joseph, de weg is smal en met veel  bochten, maar gelukkig weinig verkeer. Joseph is heel erg toeristisch, dit weekend Rodeo. Maak alleen maar wat foto's van de bronzen beelden. Dan maar naar Interprice naar de bibliotheek, ze willen 2 dollar voor wifi. In een openbare  bibliotheek hoort gratis wifi te zijn. We maken even ons standpunt duidelijk aan alle bezoekers,keren om en gaan weg. Op naar La Grande naar de bibliotheek hier geen problemen en gratis wifi. Daar hebben ze die klacht al meerdere keren gehoord. De mail gecheckt en we kunnen weer verder. Pendleton staat op ons verlanglijstje, tunnels onder de plaats. Zie de film" Paint your wagon ". De tunnels zijn gebouwd in de tijd van de Gold Rush. 1870- 1930. In de reisgids staat vermeld: omdat de winters zo koud waren groef men tunnels zodat alle panden ondergronds met elkaar in verbinding stonden en de handel gewoon door kon gaan Maar het andere verhaal gaat dat er meer geld was te verdienen ondergronds met  " handel"wat het daglicht niet kon verdragen o.a. tijdens de "drooglegging" er waren bordelen, opiumtenten en illegale saloons. De ruimtes zijn allemaal ingericht, zodat je je goed voor kunt stellen hoe het er vroeger aan toe ging. Bovendien was hier een hele Chinese gemeenschap, compleet met winkels en wasserettes. Ook brengen we een bezoekje in het bordeel alles nog van die tijd. Waskamertjes- wip kamers en de Madame haar kamers. Zelfs de vlucht route hebben we genomen. Een mooie rondleiding. Op naar Heppner, de omgeving is berg/heuvelachtig en alles is geel en dor. Komen door Condon  en Fossil,  hier bezoeken we de Fossil Beds van John Day.  Eindbestemming is in Madras en eten hier een heerlijke pizza. In deze plaats zetten we ook weer een verhaal op de site. Volgende dag op naar Redmond,  hier waren we al eerder maar gaan nu naar Sisters over de MC Kenzie Pass 5324 feet, ook hier mag je niet langer zijn dan 33 feet. Op het hoogste punt uitzicht op de Lavabeds.  Met op de achtergrond nog bergen met sneeuw. In dit gebied ontzettend veel vlinders. Duizenden. Jammer ze hebben niet allemaal geluk; er worden veel dood gereden. De weg naar Springfield is weer bochtig maar we volgen de Creek en gaan door het bos. In Springfield willen we niet staan, de trein, gaan noordwaarts en bij Junction City slaan we af naar de kust. Vinden een mooi plekje bij een dorpshuis. Volgende dag rijden we door Deadwood en vinden daarna een super plekje aan de Deadwood river. Hier kunnen we zwemmen. Het luchtbed wordt opgepompt en zo dobberen we die dag wat rond. Hier zit ook crawfish  (zoetwaterkreeftjes). We blijven hier 2 dagen. Nu gaan we via Florence naar de kust, we gaan naar het strand brrrrr koud. Geen schelpen of ze waren stuk. Onderweg komen we "Seal Rock " tegen een bekende rots in zee. Bij Oceanië Side doen we weer een poging op het strand, ook hier niets, hier kunnen we door een tunnel wandelen naar het andere strand, ook hier niets, we geven het op. Het is opkomend water dus keren we terug naar de camper. Genieten nog van de kitesurfers. Daarna op weg naar Astoria hier gaan we over een hoge en aparte brug. En vinden uiteindelijk in Chinook een plaatsje voor de nacht.

Foto’s

10 Reacties

  1. Durk en Thea:
    23 augustus 2017
    Lastig als een raam kapot is maar dat zijn maar dooie dingen en die gebeuren nu eenmaal en ook dat hoort bij het reizen........
    En de Hells Canyon........het woord zegt het al
    Verder heerlijk genieten, leafs fan ús
  2. Francien:
    23 augustus 2017
    Wat weer een verhaal. Wifi, je kan haast niet meer zonder. Maar ik ben blij dat jullie af en toe Wifi vinden, want wij kunnen niet zonder jullie verhalen. Het is zo fijn vanuit je luie stoel mee te reizen en trails te lopen. Dank!
  3. Trienke:
    24 augustus 2017
    Weer heel wat beleefd!
  4. Ries & Henny:
    24 augustus 2017
    Een kapot WC raampje is altijd vervelend, maar het eruit rijden
    is een kleine echtelijke ruzie waard denken wij.
    Voor ons gevoel rijden jullie echt van hot naar her, maar met toch
    weer leuke en spannende belevenissen.

    Groetjes
    Henny & Ries
  5. Tjeerd en Hennie:
    24 augustus 2017
    Mensen onder weg hebben wel
    eens pech maar daar door wordt
    de liefde soms wel beter van
    gr Tjeerd en Hennie
  6. Hiltje bloemsma:
    25 augustus 2017
    Jammer van het raam kan gebeuren als je zelf maar gezond blijft dat is het belangrijkste .Wat mooi dat jullie een poema zagen super wij zitten ook altijd naar wild te zoeken onderweg de natuur is iets prachtigs.Veel plezier nog en bedankt voor jullie mooie verhalen tuut
  7. Wvanderwerffmiedema@ gmail.no.:
    25 augustus 2017
    Wat weer een mooi geheel,grappig die kolibrie's, Mireille,Roeland en de jongens waren ook in Amerka ten noorden van New York. Staat main, plaatsjePortland. Daar waren ook kolibrie's, ook zij waren daarvan erg onder deindruk. Wat hebben jullie al veel gezien,kun je al die indrukken nog plaatsen? Goede reis maar weer.
  8. Baukje Steffens:
    25 augustus 2017
    Geweldig weer zo mee te reizen en nog leerzaam ook! Dat kolibries onder veren van ganzen meevliegen..nog nooit gehoord. Tja dat wc raam..beetje jammer maar ach..het is niet anders. Fijne reis verder!
  9. TINEKE V D WAL:
    26 augustus 2017
    Een mooi reis verhaal,er was weer veel om van te genieten, raken jullie niet overladen van al die indrukken?
    fijne reis verder
  10. Tjalling en Tytsje:
    28 augustus 2017
    No, No, wer fan alles belibbe leaze wy. Moai dat alles wer hiel is en dat jimme noch steeds moaie avonturen belibje. Wy leaze mei genoechen! Protte wille leafde en succes tawinske der oan de oare kant fan t wetter.