Bye Bye American Dream,Hello Canada

We verlaten Chinook en vervolgen onze weg naar het strand van Grayland. Een zeer breed strand,maar ook hier geen schelp te bekennen.Gelukkig maakt een strandwandeling en een mooie fotoshoot van een adelaar op een paal veel goed. Onderweg in het plaatsje Raymond lopen nog een paar reeen op de weg.We zeggen vaarwel westkust en rijden richting Seattle.Hier aangekomen is het een chaos op de weg en het is pas 2 uur in de middag,Stapvoets slaan we linksaf richting Belleveu en nemen HW 9.Hier ook langzaam verkeer en pas in Arlington wordt het rustig op de weg en volgen we een mooie groene route.De volgende dag rijden we via Hamilton richting Cascades National Park.Het is inmiddels weer 35 gr en langzaam klimmen we de bergen op. De Washington Pas 5477 ft (ongeveer 1750 mtr hoog) biedt een schitterend uitzicht over bergen,rivieren en meren.We vervolgen onze weg en passeren Winthrop een cowboy stadje met veel huizen nog in originele staat.Daarna Okanogan,Davenport,Spokane en eindigen in Hayden ,waar we overnachten bij de Walmart.Die nacht is het erg onrustig en heet dus al vroeg in de ochtend vertrekken we en vinden een schitterend plekje tussen de bomen.Hier ontbijten we en besluiten te blijven genietend van de rust en natuur.Niet wetende dat we op prive terrein stonden kwam de eigenaar tegen de avond  poolshoogte  nemen en vroeg wat we op zijn terrein deden.Eerst zijn we bang dat we alsnog moeten vertrekken,maar het pakt super uit.Van Lon mogen we blijven en onder het genot van een biertje blijft hij nog een uur lang praten.De volgende ochtend worden we uitgenodigd voor het ontbijt en het bezichtigen van hun zelfgebouwde woning.  We maken kennis met Kristi zijn vrouw en hun vrienden Peggy en Chuck.Na het ontbijt geven ze ons een rondleiding door hun zelf gebouwde  woning.Het ziet er allemaal schitterend uit en ook de door Kristi ontworpen tuin en waterfonteinen zijn het bekijken waard.Beiden hebben hun eigen hobbyruimte,Kristi houdt van tuinieren en heeft haar eigen moestuin.In haar atelier in de basement ontwerpt en vervaardigd ze van glas kunstvoorwerpen zoals schalen,sieraden, wandversieringen en glas in lood. Lon werkt in de bosbouw en legt wegen aan zodat de houtkappers hun bomen kunnen rooien en afvoeren.Als hobby doet hij houtbewerking en heeft zijn eigen hobbyruimte bovenin de schuur. Hier maakt hij  houten schalen,kandelaars en andere voorwerpen.Je kunt daarom gerust zeggen zij hebben hun droom ook daadwerkelijk verwezenlijkt.Een paleisje met een mooie tuin rondom en een schitterend uitzicht.Om kort te zijn we blijven het hele weekend ,hebben die avond bbq van squash en hamburgers aangevuld met diverse salades. Ook de volgende dag blijven we bij Kristi en Lon. ze bezichtigen ook onze camper en we genieten van een heerlijke dag.De volgende morgen ,Lon is al naar zijn werk drinken we nog koffie met Kristi en nemen afscheid.We rijden nu richting Glacier National Park.Onderweg bij Thompson Falls is er een ongeluk gebeurt en het verkeer ligt voor meer dan een uur stil.Uiteindelijk kunnen we onze weg vervolgen en slapen in Ronan een rustig plaatsje met uitzicht op de bergen en koeien in de wei. Op aanraden van twee dames kiezen we ervoor om de weg rechts van het Flathead Lake te nemen;daar deze route mooier is en een betere aansluiting geeft naar het Glacier Park.Aangekomen in het visitors centre  blijkt dat we niet met onze camper door het park kunnen rijden(langer dan 6 mtr) en alle shuttle busjes zijn volgeboekt.Aangezien er bijna geen gletsjers meer zijn en het uitzicht wordt belemmerd door  de rook van de bosbranden in British Columbia besluiten we om via de zuidkant (Hw 2 en 31) om het park heen te rijden.Een schitterende route.We konden nog een paar dagen in de USA blijven,maar we besluiten onze weg te vervolgen en via Hw 17 de grens te passeren.Komend weekend is er een Pow Wow in het Sitsika Nation reservaat en dat willen we graag nog eens meemaken.Al stuiterend over de slechte weg met en met angstzweet in de handen en paspoorten gereed vervolgen we onze weg naar de grenscontrole. Wie weet wat ons nu weer te wachten staat en welke moeilijke vragen ze ons gaan stellen? Gelukkig valt alles mee,de beambte is zeer vriendelijk en vraagt of we onderweg zijn naar Halifax.Nadat we dat beaamd hadden vroegen we haar hoe zij dat wist.Ze had net een paar jaar in Halifax gewerkt en wist dat veel Europese Campers via de haven van Halifax binnenkwamen om van daaruit een rondreis te maken.Het ijs was nu gebroken en na nog enkele vragen konden we onze weg vervolgen.In Pincher Creek vinden we een plaatsje voor de nacht.De volgende dag vragen we aan een paar indiaanse vrouwen of zij weten waar de Pow Wow wordt gehouden.Het blijkt vlak bij het plaatsje Gleichen te zijn (vlakbij Calgary).Na Fort Macleod ,hier zijn we eerder geweest nemen we de 23  richting Gleichen.In Vulcan drinken we koffie bij de rivier en genieten van het mooie weer en uitzicht.Na de lunch rijden we door naar Gleichen en rijden naar het terrein waar de Pow Wow wordt gehouden.We mogen zelf een plaatsje uitzoeken vlak bij het mooie gebouw waarin alles plaatsvindt.We moeten nog een keer een eindje verkassen omdat ze op onze plaats een tipi wilden opbouwen.Er worden een vijftien tal tipi's rond het gebouw opgebouwd en we kunnen alles volgen.Een tipi wordt opgebouwd uit 21 palen 18  plus 1 waar het tentdoek aan wordt gebonden en 2 palen voor openen en sluiten van het rookgat.Voor haringen gebruiken ze puntige houten stokken en de het tentdoek wordt bijeengehouden (gesloten)door houten stokjes als een soort houtje touwtje knoop te gebruiken.Binnen wordt een windvang langs de randen gelegd en in de midden komt een vuurplaats.Elke familie heeft zijn eigen afbeelding van een dier op de tipi zoals Bever,Otter of Kariboe.Later die dag ontmoeten we Robin (Big Snake) en zijn vrouw Gloria.Robin is van indiaanse oorsprong en Gloria heeft Engelse roots.Die avond is de Grand Parade de openingsceremonie en binnenkomst van alle dansers zo'n 600 en het voorstellen van de verschillende trommelaars.We zijn bijna de enige toeristen en beleven een geweldige avond met aansluitend vuurwerk vanaf de berg.De volgende dag worden we opgehaald door Robin en we maken een rondrit naar de Trading Post,de nieuwe school en het nieuwe Medisch centrum.Hier kunnen ze voor allerlei zaken terecht, tandarts, opticien,fysio enzovoort.Ook voor kleine medische ingrepen kunnen ze hier terecht. Daarna bezoeken we hun huis een mooi en ruim chalet.Robin en Trijntsje duiken in de foto's en Ype en Gloria in de postzegels.In 2013 was alles rond de Bow River overstroomd door een grote toevloed van regenwater en smeltwater. Veel gebouwen en huizen spoelden weg waardoor veel indianen dakloos raakten. Langzaam maar zeker wordt alles herbouwd in hoger gelegen gebieden.         Robin brengt ons terug naar de camper,hier eten wij ons broodje Bannock (jam en kaas tussen Indian Bread) en hij gaat zich omkleden voor de volgende ceremonie. Om 19.00 uur begint de openingsceremonie en ook wij worden nog even met name genoemd als gasten uit het buitenland.Alle dansers hebben nummers op en er wordt gedanst in verschillende categorieen,afhankelijk van de verschillende  klederdrachten. Er zijn 7groepen drummers en ze drummen om de beurt. En kunnen hiermee ook prijzen winnen. Het hele weekend zijn we van de partij. Zondagmorgen een gratis ontbijt, ongelooflijk wat een lange rij. Net voor de auto parade, versierde optocht heeft iedereen zijn ontbijt gekregen.Wij vonden Robin en Gloria hun aanhanger het mooist maar ze hadden geen prijs, vreemd.Vriendjes politiek. De hele dag nog dansen en in de avond worden de prijzen bekend gemaakt. Robin heeft niets gewonnen. De meeste prijzen gingen naar dansers uit andere regio's in de hoop dat ze volgend jaar terug komen. Rond 22.00 uur is het afgelopen en het gebouw stroomt leeg en begint de schoonmaak.Ook onze camper ruim ik alvast op en de volgende morgen ruimen we 3 uur lang de afval op het terrein. Dat was onze bijdrage.Rond lunchtijd zijn we bij Robin en Gloria en eten een sandwich en s'avonds gaan we eten met haar ouders. Na het eten nemen we afscheid van haar ouders en wij gaan nog even toeren. Komen op de plaats waar de "Sundance's "worden gehouden. Er zijn nog genoeg overblijfselen, elk jaar is het op een andere plek,afhankelijk van de wind  waar de medicijnman zijn lintje neer komt.Van wilgentakken wordt een ruimte gebouwd waar de ceremonie en Sundance plaats vindt.Ook worden er een soort kleine iglo's gebouwd van wilgenhout de zogenaamde zweethokjes om het lichaam te reinigen.Daarna bezoeken we zijn neef die een nieuwe lodge  heeft gebouwd langs de Bow River.Hier kunnen toeristen logeren in het hoofdgebouw of in een tipi.Het is in eerste instantie bedoeld voor groepen jagers en vissers,maar er worden ook andere trips georganiseerd onder leiding van een gids.De volgende morgen gebruiken we nog een gezamenlijke lunch in de Trading Post. Weer afscheid nemen en dan op weg naar Stratmore. De hooirollen liggen nog van vorig jaar op het land. Die nacht staan we in Olds  bij de Walmart, uitzicht op het grasland en nog wifi ook. Volgende dag is onze route Rocky Mountain House- Bucklake - Winfield - Sunnybrook - Warburg. Hier staan we bij de kerk,een mooi plekje.De volgende morgen zijn we onderweg naar Calmar hier wonen veel mensen uit Oekreine een prachtig schilderij op de muur. We vervolgen onze wegnnaar Edmonton waar we mogen staan bij het huis van David en Anna, vrienden van Gina.Ze zijn druk aan het renoveren en isoleren. Gina vraagt ons of Ype kan rijden in een versnellingsauto,geen probleem, dus op naar de storage/ opslag om een oude Crysler uit 1964 naar de garage te brengen. Maar eerst moest hij nog aan de praat,de accu was geladen en een beetje kerosine bovenin en ja hoor we kregen hem aan de praat. Daarna naar de benzinepomp om te tanken, laten de moter draaien en dan op naar de garage, geen gordels en de remmen werken ook niet best, en we kunnen alleen de 1e en de 3e versnelling vinden. We komen heelhuids aan, wat een ervaring.De volgende dag heeft Gina een seminar,dus wij besluiten ook verder te trekken.Voor we vertrekken krijgen we nog een rondleiding door het reeds opgeknapte gedeelte van het huis.David heeft de hele basement gerenoveerd en het is prachtig geworden. Hierna nemen we afscheid van David en Anna en bedanken ze voor hun gastvrijheid.Dan op naar de cottage van Gina:we stoppen onderweg nog even bij Vegreville een dorp met een grote Ukrainse populatie en dito gebouwen.Hier staat ook de op een na grootste Pysanka (paasei) ter wereld.We maken een tussenstop in Myrnam voor het maken van een foto van een kerkje en in Spiritwood checken we onze e-mail.Even ten noorden van Jan Lake waar haar cottage staat woeden ook bosbranden dus even checken of alles nog berijdbaar is.Net voorbij Prince Albert in Smeaton moeten we diesel tanken ,want waarschijnlijk zijn er geen plaatsen onderweg waar we diesel kunnen tanken. Onderweg afwisselend graanvelden en bossen. We zijn op weg naar Jan lake waar de cottage is.We gaan naar het winkeltje, krijgen koffie en dan Gina haar cottage/ zomerhuis bekijken, deze ligt naast de winkel.Het is een mooi en groot huis met uitzicht op het meer. We krijgen een plekje op de camping nr. 20. Aan de overkant zijn de bosbranden, voor nu zijn we veilig, maar die nacht veel last van de rook. Gelukkig gisteravond nog foto's gemaakt, de volgende morgen nog een wandeling over de camping gemaakt. Daarna naar het winkeltje terug om te betalen en afscheid nemen. Eerst weer de gravel weg volgen om daarna naar Flin Flan te gaan.Op aanraden van Gina moeten we daar iemand bezoeken.Hij heeft in het voormalige Jugoslavie gewoond:vindt het leuk bezoek te krijgen en over zijn leven te vertellen.