Yukon- Klondike route.

De volgende dag brengen de geleende gouddelvers spullen terug naar het museum en krijgen kranten en folders mee voor Carcross en Skagway. Soms zit je helemaal fout met je gedachten over hoe groot een plaats is. Carcross heeft een paar souvenir winkels en een benzinepomp +kleine winkel. Dat is het. Carcross betekent Carribou crossing. Geen 1 gezien. De trein " White Pass " loopt net binnen, komt met de toeristen van Skagway. Onze neuzen staan nu richting Whitehorse, de hoofdstad. Deze plaats ligt in een vallei en is zo groot als Gytsjerk. Natuurlijk bezoeken we de raderboot de "Klondike". Deze boot voer naar Dawson city. Bracht voedsel en passagiers naar Dawson city en namen goud en zilver mee terug naar Whitehorse. De boot voer alleen de zomerperiode want winters is de rivier bevroren. De boot voer in 1937 t/m 1955 over de Yukon. In 2 a 3 dagen stroomafwaarts en 5 a 6 dagen stroomopwaarts. Bij " Five Finger Rapids"zat "the bottle neck" op dit traject De raderboot paste maar net qua breedte tussen de rotsen door en daarbij een akelige stroomversnelling. Altijd spannend en menig schip liep hier averij op. De volgende morgen brengen we een bezoekje aan de kapper en  besluiten om de was te doen.Zo alles weer schoon en in de kastjes. Voor we vertrekken uit Whitehorse  brengen we nog een bezoek aan het Beringia Interpretive Centre met een expositie over het onstaan van Noord Canada.Vroeger lag er geen sneeuw tussen Rusland en Alaska. Dat kwam pas in de ijstijd. En daarom konden de Mammoeten  en volkeren de oversteek maken naar Alaska en Canada. Een prachtige film en alles goed weergegeven. Ype brengt nog een bezoekje aan het naastgelegen Transportation museum. Gaat over transport en bevoorrading. En dan op naar Dawson city. We zien onderweg alleen maar "groundsquirrels", ze staan als stokpaardjes op de uitkijk. We komen door de plaats Carmacks, we bekijken het Roadhouse, vroeger een herberg en er tegenover de stal waar de paarden  konden uitrusten. Dan naar het Interpretive Centre, dit is van de indianen.  Ze maken er de versiering van de kraaltjes op caribou leer,en een indiaanse leert mij de techniek. Ik ga het zeker uitproberen. We vervolgen onze reis en komen nu bij de Five Finger Rapids:waar de Klondike (raderboot) een moeilijke passage had. We moeten even 230 traptreden af en dan nog een stuk lopen, maar zeer de moeite waard. In die tijd hadden ze een kabel in het water waar langs de boot ging om hem zo in bedwang te houden. De lucht betrekt en wij rijden naar Pelly Crossing, ook hier het native museum  bekeken.Hier blijven we niet slapen,geen goed gevoel,dus rijden een klein stukje door en vinden een ruime parkeerplaats langs de weg met uitzicht op Pelly Crossing. Er komt een rode vos aangelopen en heb een foto gemaakt.Het is vreemd  weer met dreigende  onweersluchten,het begint te regenen,maar even later een schitterende regenboog De volgende dag stralend weer en we vinden een prachtig plekje langs een  riviertje (creek) We blijven hier staan,stoeltjes naar buiten,lekker van de zon genieten en  barbecuen Het wordt niet meer donker s'nacht. We gaan op naar Mayo en Keno via de Silvertrail. In Mayo bezoeken we het Binsted House, hier van alles wat,opgezette lynx,dokter/ tandarts attributen, maar ook zilver wat hier gevonden werd. Dan op naar de supermarkt, brood en water. Voor deze plaats een grote winkel. We gaan naar Keno, een gravel weg ,goed te doen en prachtig uitzicht over de vallei. We zien Snowshoe konijnen. Ook hier brengen we weer een bezoekje aan het museum en de  koffie is inclusief.We doen navraag of het mogelijk is met onze camper naar de "signpost" te gaan. Moet lukken zegt de gids in het museum Dus we gaan de Keno Hill op naar 1847 m. Net voor de top een probleem onze reservewiel die onder de camper hangt is half uit gehaakt en sleept over de grond. Dan wil de camper niet meer voor of achter uit. We krijgen hulp van een 4x4 auto deze trekt de camper achteruit op de blokken en zo kunnen de mannen de reservewiel helemaal uit haken en er onderweg halen. Alles ligt nu op het fietsenrek. En zo komen we toch boven. Prachtige foto's en wat een uitzicht. Voeten wassen in de sneeuw. We krijgen een tip van bewoners uit Mayo, dat we in Keno heerlijke pizza's kunnen eten. We brengen een bezoekje aan de oude cabin. En gaan dan langzaam afdalen naar Keno,eten pizza en zoeken een plaatsje voor de nacht. We staan op een ruime splitsing,de oude weg naar Mayo. En hier komt de lynx voorbij, hij gaat er echt even voor zitten en kijkt naar ons, en wij naar hem. Foto maar niet scherp. Het is een hele grote kat met bijna geen staart. De volgende dag op naar Mayo, onderweg een mooi plekje aan het meer. Rood vogeltje en een bruin met geel, denk een koppeltje. Hier groeit ook cottongrass en de witte ladyslipper. In de loop van de dag lopen we om het meer heen. Hier ook de gele dotter. Na een nachtje slapen trekken we weer verder naar Devils Elbow hier kunnen we moose zien ,niet dus. Maar Ype vind wel een stuk moosehuid, gaat ook mee in de camper. Dan op naar Dawson city. Een eentonige weg en geen wild gezien. Dan eindelijk net voor Dawson City komen de Tailings in zicht; lange stenen afvalbergen  als eindresultaat  van  het machinaal delven van goud. We zijn er ligt  1 geasfalteerde weg en de rest is gravel, wat een stofbende  Bij het toerist informatiekantoor treffen we mensen en raken in gesprek.Het klikt goed tussen ons en samen gaan we uit eten en naar het casino.Daar in " Diamond Tooth Gerties " verzorgen de Cancan Girls een optreden. We hebben een prachtige, gezellige avond gehad met Garry en Sue. We nemen de pont;zij naar de camping en wij kamperen een stukje verder bij een gravel pit. Mooi plekje. Hier zien we een zwarte vos met alleen een witte pluim op de staart. Ype ziet daarna nog een bruine ook. De volgende dag gaan we terug met de pont en maken ons klaar voor de reis naar de Dempster Highway. Ook een bezoekje aan de Dome Hill,de berg met een riant uitzicht over Dawson City en omgeving staat nog op ons lijstje... wordt vervolgd.