Van West naar Oost

De overtocht was geen probleem, de lucht is grijs. We hebben boven op het dek onze wandeling gedaan. De GPS staat op Maple Ridge, dit is de binnenweg naar Hope. Vancouver heeft zeker 3 grote hangbruggen, verder zoals elke stad, flats, reclameborden, verkeer en winkels. We laten Vancouver links liggen, we zijn geen stadsmensen. In Hope gaan we overnachten dit wordt bij de kerk. Hope is bekend om de " Gold rush" De gevels zijn nog van hout en dit noemen ze nog een stukje "Old West". Als we vertrekken zijn er mist flarden, mooi gezicht. We trekken door de Rocky's,  de zon komt ook even kijken. Op deze route zien we veeteeltbedrijven ,fruitboom kwekerijen en zelfs velden met wijnranken en je kunt de wijnmakerijen bezoeken.Nu zijn de meeste fruitstalletjes ook gesloten,maar zomers vindt je ze hier bij elk dorpje. Osoyoos ligt tussen 2 meren en we zien de plaats meerdere keren van bovenaf. Prachtig. Onderweg zien we herten, meestal een stuk of 4 samen.In Grand Forks overnachten we en we hebben herten in onze tuin. Op het nieuws was dat er een supermaan te zien was die momenteel heel dicht bij de aarde staat en vanuit BC  duidelijk te zien was. Dit viel echter tegen,voor ons een gewone maanstand. Als we wakker worden hebben we uitzicht op de klok het is 6.45 uur. Straks rijden we door verschillende passen zoals Bonanza Pass, Koolenay Pass deze is 1774 m. Op deze weg mag je niet stoppen vanwege lawine gevaar want op deze pas ligt al sneeuw, er was zelfs een wandelaar met sneeuwschoenen. Later zien we nog een bighornsheep. Onze eindbestemming voor vandaag is Sparwood, hier staat de grootste "dumptruck" ( huishoogte). Ook moeten we de klok weer een uur vooruit zetten, inmiddels alweer 2 uur verschil met BC. Nog een foto bij de truck en dan door naar de volgende pas, Crownest Pass, deze was bijna vlak stelde niets voor. Als we hier door heen zijn, zijn we op de prairie. Hier hebben we te maken met veel  paardenhouderijen. We komen door Fort Mc Cloud, hier nog een stukje historie in de winkelstraat. Het Fort is voor de zomermaanden een vermaak voor toeristen. Dit gebied kun je vergelijken met Spanje, heuvelachtig en graanvelden. We volgen de Red Coat Trail dit is de hw 13. Nog steeds vlak met graan velden. Al zien we wel een wolf.Inmiddels alweer 2 gezien. Maar ook grote landbouwmachines op de weg. Soms moeten we in de berm, want ze hebben de hele weg nodig. Later weer een brede last op de weg, een compleet nieuw huis. Dus we zoeken de berm op en laten het huis passeren. Op weg naar het plaatsje Holland ,waar we een bezoekje brengen. De molen is niet in verhouding denk ik,te korte wieken. Maar de tulpenbollen zijn geplant, in het voorjaar vast een mooi gezicht. Die nacht staan we in Treherne. Hier hebben ze van lege flessen huisjes,een kerkje en een waterput gemaakt. Bij de bakker nog heerlijk vers brood gekocht. Het wordt nu kouder en we doen nu s'avonds de extra schermen voor de ramen om de warmte binnen te houden. We rijden onder Winnipeg door, de eerste sneeuw (flurry's) vallen. Maar daarna is het weer droog. Net voor Kenora een truck ongeval, ze waren druk bezig om de lading eruit te halen. Na Kenora nemen we de 71 Southwest naar Emo, prachtige weg met veel meren en riviertjes. De voorspelling is koud en sneeuw. We staan die nacht in Emo bij een eetcafe, mooi uit de wind. Er is 1 nadeel en dat is de trein. Jullie snappen het al, bij elke overgang wordt er gefloten en er zijn hier veel overgangen kan ik jullie vertellen.  Van slapen kwam niet veel terecht. Vroeg op, dan maar weer rijden op naar Fort Frances, hier sneeuwt het. Bij de Canadian Tire nog een sneeuwschep gekocht. We gaan door maar we besluiten om terug te gaan, het sneeuwt en het zicht is onvoldoende. Op naar de Walmart, hier is wifi en genoeg te shoppen. We krijgen een man op bezoek, hij brengt de Bijbel,die zijn we wel nodig denk ik. Maar de volgende dag schijnt de zon en we gaan op pad, we doen het rustig aan. Soms is er een stukje op de middellijn schoon en dat rijd iets plezieriger. De wegen 11 en 17 komen hier samen, nu dus veel verkeer op de weg en er ligt nu veel prut op de weg, hier wordt de camper niet schoner van. In Thunderbay ligt een behoorlijke laag sneeuw. Het waait hard en het is koud, hier willen we niet overnachten dus op naar Nipigon, hier staan we bij de Canadian Tire, mooi in de luwte van een container. Het sneeuwt weer, we moeten regelmatig de motor laten draaien om genoeg energie op te wekken voor de kachel. Maar de camper wil nog starten, komt door de dunnere moterolie. De camper is weer sneeuwvrij en we gaan de weg op. Het voelde vannacht min 19. We komen over de beruchte brug die scheef hangt, heeft met de pijlers te maken. Er is maar 1 rijbaan beschikbaar. De 17 is redelijk schoon, we gaan door een heuvelachtig gebied waar de ijspegels aan de rotsen hangen. Sommige zijn bruin van kleur en andere wit,  dit heeft te maken hoeveelheid ijzer die in de grond zit. In Terrace Bay is propaan, maar niemand die bevoegd is te tanken. Teleurgesteld.  Hopelijk in de volgende plaats Sault Ste Marie. Hier worden we afgezet, 2 tanks 77 dollar?  We gaan op pad, het is niet ver van North Bay, onderweg nog een kerstboompje uitzoeken en de camper in kerstsfeer brengen. Kerstboom uitgezocht en de ballen ,slingers en lichtjes erin. Nog even shoppen in North Bay, niets gekocht. Op naar Albert en Martha in Powassan, er ligt sneeuw maar het is goed te doen. We zijn zeer welkom en er valt van alles te vertellen. s'Avonds eten we zuurkool met zoete aardappelen,  heerlijk. De volgende dag lopen we de Berry Trail en s'avonds uit eten naar de Thai. Morgen nemen we afscheid, maar de weergoden hadden nog wat sneeuw voor ons in petto. Dus bij vertrek sneeuwde het nog steeds. Er ligt nu 10 cm verse sneeuw. We rijden langzaam weg en als we op de snelweg zijn ,maken we iets meer vaart want we moeten wat heuvels over, Verderop is de snelweg  bijna schoon. Op naar Barrie, hier is een Nederlandse winkel we gaan voor pepernoten, taai taai en chocolade letters. We vervolgen onze weg via de "back roads", landelijke wegen en komen door Erin, hier tanken we weer propaan. Normale prijs. Nog een klein stukje en dan zijn we in Dundas, onze eindbestemming voor dit jaar. We naderen ons eindpunt via de Dundas Peak. Wij wensen al onze volgers PRETTIGE KERSTDAGEN EN EEN GELUKKIG NIEUWJAAR.