Vancouver Eiland

Onze reis gaat weer verder via HW 12, over de bochtige wegen. Ook hier is een stuk weggezakt  en om beurten kunnen we rijden. We hebben afdalingen van 14 en 16 %. Bij Lilooet een prachtige plek met uitzicht over het meer. We horen stenen vallen, wat is dat;wij maar turen en jawel Bighornsheep. In Pemberton hebben we de volgende stop;hier fish en chips met uienringen gegeten. We gaan overnachten bij de Nairn Falls.Het is nog licht als we aankomen,dus eerst op verkenning De waterval is spectaculair om zijn potholes,hier valt het water van grote hoogte  in en vanonder stroomt het water er weer uit. Het wordt al donker voor we weer bij de Camper zijn,gelukkig hadden we een zaklamp mee.De volgende dag  Whistler ,een wintersportplaats gelijk aan Davos.Hier waren in 2010 de Olympische Winter Spelen.  We rijden door naar Squamish  ( Standing Man) hier even boodschappen doen. Horseshoe Bay staat op de GPS en hier nemen we de ferry naar Nanaimo op Vancouver Island. Het gaat allemaal vlotjes en we hoeven niet lang te wachten voordat we aan boord kunnen. De zee is rustig en we staan lekker achterop het dek. De overtocht duurt 1.45 uur. Nanaimo komt in zicht en is gebouwd op de heuvels rondom de haven. Om 18.00 uur zijn we in Parksville bij Doris Valverde. Een hele verrassing en we hebben elkaar veel te vertellen. We staan mooi op het erf. Ze heeft een leuk, gezellig huis. We gaan de volgende dag met zijn drieen naar Coombs, hier lopen geiten op het dak te grazen. Veel is al gesloten zo ook de vlindertuin. Dan door naar Port Alberni, onderweg door een stuk tropisch regenwoud met zijn dikke reuzenbomen. ( Red Ceder). Hier even geshopt, daarna terug naar Parksville.  Ik kook stampot zuurkool met worst. De bedoeling is dat we naar het Duitse koor gaan, en later nog naar het Oktoberfest. Ype kijkt de remmerij na, wat komt er nog een blubs uit. Toch gaan we op zoek naar een garage want voordat we het eiland verlaten willen we alles weer in orde hebben. Tot nu toe nog niets gevonden. Dan later nog maar weer zoeken. We gaan nog een paar dagen weg, Port Hardy is de bedoeling. Via Qualicum Beach volgen we de19 A naar Funny Bay;hier zijn veel zeeleeuwen. Door naar Comox hier op het kiezelstrand een wandeling gemaakt en lekker uitgewaaid. Deze nacht staan we bij de Ripple Rock Trail.De volgende dag gaan we deze trail lopen,is ongeveer 8 km dus moet te doen zijn . Al snel gaat detrail over in een bospad- klimmmen over bomen- omhoog en omlaag - en over tal van bruggetjes. Maar de natuur is prachtig, mos op de bomen, prachtige paddestoelen,  bij een uitzichtpunt zien we nog een zeehond. Bij de ingang stond een bord met " Pas op voor beren en cougar"  Gelukkig wisten we niet wat een cougar was ( poema of bergleeuw). Na dik 3 uur terug bij de camper, buiten met de voetjes omhoog koffie drinken. Na een paar uurtjes vertrekken we naar het noorden en we belandden in Port  Mcneill dit is een vissersdorp. Hier maken we een wandeling. Van hieruit gaat ook een ferry naar het eiland. Daar hebben ze een stroomstoring. Dus  op de ferry gaan nu de service auto's van de Hydro company om daar de boel te repareren. Terug naar de camper op naar Port  Hardy. We maken hier een wandeling naar de Hatchery. Hier raken we in gesprek met een werknemer van de Hatchery. Morgen is hier open huis en dan krijgen we tekst en uitleg over de zalm kwekerij. Ook vertelde hij dat hier een beer met 2 jongen is, en ja hoor op onze terugweg komen ze te voorschijn. Later zien we nog een visarend en zijn vrouwtje, die is bruin gekleurd. Die nacht staan we bij het Curling centrum, alles is hier, vers water en een dumpstation. De volgende morgen op naar de Hatchery, we krijgen uitleg over wat ze hier allemaal doen. Deze Hatchery zorgt ervoor dat er meer zalmen in de rivieren komen. Eerst vangen ze hogerop de zalmenen brengen die naar de Hatchery hier komen ze in bassins met rivierwater. Daarna worden de mannen van de vrouwen gescheiden. De hoogzwangere vrouwtjeszalmen vinden de dood door een klap met een knuppel. Daarna snijden ze de vis open en halen alle eitjes eruit, na 5 vissen is het mannetje aan de beurt om spermacellen te leveren, deze drukken ze uit het mannetje.. Het sperma komt bij de eitjes en even doorroeren en dan gaan ze in de kweek bakken. Totdat ze groot genoeg zijn en dan worden ze in dezelfde rivier uit gezet en begint weer een nieuwe levenscyclus. De manager Lorraine Landry heeft Trijntsje de kunst en kneepjes van het vak geleerd en daarvoor zijn we haar zeer dankbaar. We drinken nog met zijn allen koffie zo rond 13.00 uur. Daarna nemen we afscheid. We koersen weer zuidwaarts want we moeten op tijd zijn in Parksville voor het Oktoberfest.  Dit is eten drinken en muziek. Ik haal de Ugly Face op en we dansen de polonaise. Toch een mooie afsluiting van de middag. We zijn weer opzoek naar garages;in Nanaimo is een garage voor Europese auto's.Deze laat ons de eerste keer voor niets komen en moeten vrijdag terugkomen. We laten de afspraak staan maar als we iets anders vinden bellen we af. Inmiddels hebben we wel door dat de remmerij vervangen moeten worden dus we schakelen de ANWB wegenwacht in voor het versturen van de benodigde onderdelen.In de tussentijd arriveerden onze vrienden en Doris haar favoriete  schoonzoon David en dochter Karen in Parksville. Samen hebben we prachtige dagen gehad. We gaan met zijn allen naar Chemainus,want hier zijn veel muurschilderingen die het leven van weleer weergeven.Na de lange wandeling bij de bakker een broodje gegeten en koffie gedronken.Daarna op naar Duncan hier zijn nog veel totempalen,dus weer aan de wandel en bij de lokale  bierbrouwerij wat gedronken. Op de terugweg gegeten in Nanaimo en zelfs nog even gedanst. Die zaterdag naar de farmers  market ( groente en fruit) in Qualicum Beach en nog wat geshopt. De volgende dag nemen we afscheid van David en Karen. Zij gaan op bezoek bij hun zoon en kleinkind op het vasteland. Wij wachten op de onderdelen en vermaken ons met het bezoeken van fleemarkets ( rommelmarkten), het maken van kerstgeschenken,  wandelingen naar zee en strand waar we grote tepelhoorns vinden. Volgen een trail over de oude spoorrails of bezoeken de visserij haven om de dag te vullen .De remmerij is niet meer om aan te horen,ijzer op ijzer. Eindelijk zijn de onderdelen er ,via Rotterdam,Koln,Newark,Seattle naar Richmond (Vancouver) .Dan dwars door Canada naar Fredericton (New Brunswick) en weer terug naar Richmond en door naar Parksville.Na aankomst wordt alles de volgende dag  gefikst door een lokale RV garage. Ook hebben we nu winterbanden S en M (ofwel snow/mud banden), deze zijn verplicht in delen van Canada van 1 oktober tot 1 mei). Dezelfde dag maken we nog een proefrit naar Ucluelet. Prachtige rit door de bergen,vele watervallen en bochtige wegen. We zien de Pacific Ocean, de zee gaat erg te keer. Terug naar Port  Alberni  hier zijn ze bang dat de brug het zal begeven, dit komt door veel regen en een hoge waterstand in de rivier. Dit is de enige verbinding met de westkust en 5 native gezinnen moesten hun huis al verlaten. We eten nog een hapje in deze plaats. En dan is het zover 11 november nemen we afscheid van Doris. Hopelijk zien we haar weer in Portugal.  We rijden richting Nanaimo naar Duke  Point vanuit hier nemen we de ferry naar Tsawwassen. we hebben een rustige overtocht.