Lawrencetown beach

Hier voor het eerst strand en er wordt volop gesurfd,natuurlijk schelpen gezocht we vinden hier de Sanddollar het platte skelet van een zeeegel. Toen hadden we nog geen naam, na wat gevraag kregen we antwoordt. Hier hebben we ook de watertank weer bijgevuld. Voor drinkwater kiezen we flessen.We gaan nu richting Sheet Harbour, onderweg is een vissershuisje, en dat gaan we bekijken. We krijgen uitleg en zien al de oude gebruiksvoorwerpen terug. Uiteindelijk krijgen we nog een stukje rabarbertaart ter afsluiting. Vroeger leefden ze van de visserij en hadden ze  1 paard, 2 koeien en wat schapen. En alles werd verbouwd in eigen tuin. De rabarber had wat stront nodig waren wat iele steeltjes. Daarna naar Sheet Harbour, stroomversnelling. Vroeger stond hier een papierfabriek, maar door een windhoos tegen de vlakte en niet weer opgebouwd. De volgende dag gaan we naar Sherbrooke, dit dorp is in oude stijl bewaard, een soort openluchtmuseum. We zijn hier de hele dag geweest. In bijna alle huizen kon je naar binnen,smidse, doktershuis,kapiteinshuis,postkantoor,drukkerij,winkel van sinkel,apotheker, gevangenis. In de smidse werd een jashaak voor ons gemaakt en in de stadsherberg kregen we rabarbertaart,bij de drukkerij het recept. Ook nog bij de houtzagerij geweest, hier werden de bomen door waterkracht gezaagd. Een prachtige dag. Na sluitingstijd gaan we naar Canso. Dit ligt op een landtong. We vinden weer een mooi plekje vlakbij de informatie en hebben weer wifi. De weg er naar toe was niet zo mooi vele gaten dus we reden dan weer links en dan weer rechts om zoveel mogelijk te ontwijken.Het is een echt vissersdorp,veel drukte in de haven. Bij de informatie gevraagd naar propaan, dit is moeilijk te krijgen in deze omgeving,maar in Port Hastings moet het lukken. Deze mevrouw kwam van New Foundland en raadde ons echt aan om daar naar toe te gaan. We bedanken haar voor de hulp en vervolgen onze reis. Onderweg een prachtig picknickplek. Terwijl wij aan de koffie zitten vallen even verderop een paar oudjes om met de hele picknick tafel. Even paniek,want de oude meneer kon niet overeind komen, ze wilden hem aan de armen omhoog sjorren, ik zei nee nee en pakte hem in de brandweer houding;zo kregen we hem weer op de been. Gelukkig alles goed afgelopen.We gaan nu naar Port Hastings geen propaan;vul installatie kapot,dus maar naar Sydney om gas te tanken. Hier moesten we naar het industrie gebied,maar het is gelukt ,de LPG tank weer gevuld en we kunnen nu weer een tijdje vooruit. Je kunt al van hieruit de grote viool zien aan de overkant van het water,prachtig.Maar deze plaats gaan we later nog bekijken, we rijden via Eskasoni ( veel indiaanse plaatsnamen) naar Baddeck, Ingonish Beach. Hier willen we morgen een trail lopen.Dan zijn we in Cape Breton Highlands National Park.We kopen hier een discovery pas,deze geeft ons gratis toegang tot alle Nationale Parken en bezienswaardigheden in heel Canada.Die avond horen we iets op ons dak van de camper ra ra.... Ik eruit om te kijken zit er een roek (zwarte kraai)op onze zonnepanelen te tikken. De volgende dag gaan we op pad, rugzak op de rug en lopen die dag zo'n 16 km. We lopen  vanaf de Celtic Lodge de Middle Head route over een schiereiland.Prachtige uitzichten,maar het mooiste waren de zeevogels met jonkies. Er was 1 kuiken een bijdehandje die voor ons een show gaf,maar hij werd uiteindelijk door de ouders weer terug gefloten. Vermakelijk.We lopen via een natuurlijke dam ( zee en meer ) terug naar de camper. De adelaar hebben we nu ook gezien wat een prachtige vogel. Hij werd aangevallen door een roek van boven af.  We gaan Ingonish Beach verlaten en gaan richting Meat Cove het uiterste puntje van Nova Scotia, we kunnen hier staan en hebben internet maar het waait zo hard dat we dat geen optie vinden.We draaien om en gaan terug en gaan staan bij Sugar Loaf om iets te eten. Hier is John Cabot met zijn schip aan land gegaan om handel te drijven.Naar deze meneer is de Cabot Trail genoemd. Nu rijden we richting Pleasant Bay en vragen of we er mogen overnachten geen probleem we kunnen de camper meer naar achteren rijden. s'Avonds eten in het restaurant, kreeft. En wat het allermooiste was en zeker niet verwacht... de Kolibrie... Aan de ramen hebben ze voederbakjes en zo kun je mooi zien hoe ze het suikerwater ophalen.Kreeft eten is een heel gedoe en je hebt maar weinig vlees.De volgende dag regen,dus we vertrekken dan naar Cheticamp en hopen op beter weer. Niet dus. Maar er is wel meer te doen. s'Avonds is er muziek en daar gaan we heen, het is bijna vol maar vinden een zitplekje. Het is Frans/Schotse( Gaelic) muziek,maar ligt zeker lekker in het gehoor en we blijven tot het eind. We ontmoeten Paul,hij verteld over de muziek en over de Farmers Market  morgen in Mabou.Zijn vrouw en hij waren de gehele dag aan het bakken o.a.broden en koeken om deze morgen op de markt te verkopen. Dus wij de volgende dag op naar Mabou, even vragen aan iemand  ter plekke waar we moesten zijn. We konden eerst nog heerlijk koffie drinken en zo zien we  Paul en Joanne  aankomen, even een praatje en dan gaan we naar binnen. De markt was niet zo groot maar wel leuk. Wat was er zoal: groente,sierraden,broodjes, worsten,jam,live muziek,Pakistaanse hapjes,schilderijen,leer. Bij Paul en Joanne broodjes gekocht en we werden uitgenodigd voor een bezoekje bij hun thuis Maar voor de volgende dag hadden ze goed weer voorspelt dus dan kunnen we weer lopen, de Skyline Trail. Om 6.00 uur de volgende dag waren we op, hapje eten en om 7.00 uur begonnen we met ons rugzak op aan de wandeling, berenspray mee en genoeg eten en drinken. Het enige wild wat we hebben gezien was een konijn. De tocht was mooi ook hier weer vergezichten. Jammer dat er weinig informatie over vogels en bloemen is. We gaan naar Cheticamp terug om afscheid te nemen van Paul en Joanne, dit pakt iets anders uit, we blijven lunchen en eten en ze nemen ons mee naar het eiland Cheticamp. Bij terugkomst konden we nog heerlijk buiten zitten met een grote kop thee en kijken over de haven. Bedankt lieve mensen. De volgende dag gaan we via Baddeck naar Sydney. In Baddeck het Alexander Graham Bell museum bekeken, wij dachten dat hij alleen bekend was van de telefonie, maar niets is minder waar, ook in de luchtvaart, spraak voor doven en rontgen heeft hij zijn steentje bijgedragen. Hij was een druk mannetje. Op weg naar Sydney boeken we de overtocht naar New Foundland.