Iverhuron cottage

Na een paar rustige dagen vertrekken we 1 oktober naar de cottage. Als we vertrekken gaan we direct op zoek naar propaan. Na vele omzwervingen van oost naar west uiteindelijk een pomp gevonden in Cambridge. De meesten hebben geen teller. He, he, en dan ook nog maar voor 9 dollar tanken,dus we waren nog bijna vol. Op naar het noorden, halverwege neem ik het stuur over. Als we in Iverhuron zijn parkeren we bij Doug en Jacky waar we over internet beschikken.s'Avonds eten we een hapje in hun cottage. De volgende dag gaan we met zijn vieren een mooie strandwandeling maken. Overal kleine visjes in het water. Als we terug komen gaan we ieder naar ons eigen plekje. De kachel moet aan, het koelt s'avonds nu goed af.3 Oktober gaan we naar het Pumpkin festival in Port Elgin. De volgende dag gaan we  eerst naar het Tiverton pumpkin festival. De optocht stelde niet zoveel voor, maar in de loods was van alles te zien. De beste producten krijgen prijzen van 1 tm 3 voor de beste aardappelen,sojabonen,pumpkin's,jams pie's zonnebloemen,koolsoorten,donuts,schilderijen,houtbewerking,handwerkjes et.Leuk om te zien. Buurman Larrie had een 1 e prijs met zijn houten vogel. Daarna keren we terug en eten soep en een tosti in Iverhuron. Als we arriveren bij de  cottage  zijn Bert & Connie, Dick & Sue, Harold & Brenda ook aangekomen. Een gezellige boel. We gaan direct door naar Port Elgin. De vrouwen gaan naar de Pumpkins en krafts en de mannen naar de oude auto's die opgesteld staan in de straten. Heel jammer ook dit Festival stelde niet zoveel voor. Wat ik mooi vond was de gekerfde pumpkin en de gefrituurde spiraal aardappelen. Na terug keer gezamenlijk soep en macaroni gegeten en s'avonds leggen we nog even een kaartje.Ik heb 2 x de pot gewonnen, ik had geluk deze avond. Dick en Sue vertrekken de volgende morgen. De andere mannen helpen Doug om de boot uit het water te halen. Daarna vertrekken ze allemaal en wij blijven nog een nachtje. Doug en Jacky komen om een stukje te fietsen, als we onderweg zijn krijgen we motregen en keren op het laatst maar terug. We nemen afscheid. Terug in de camper even iets droogs aan. 5 oktober nemen we ook afscheid van Larrie en Mary en gaan we richting Powassan. We reizen via Craigleith dit is een kustweg. De bomen zijn prachtig aan het verkleuren. We blijven maar foto's schieten. In de buurt van Elmvale gaan we een hapje eten. Daarna op naar Parry Sound, dit is een grote plaats. Vanaf hier pakken we de 124. Een prachtige indian summer. De GPS brengt ons precies bij het huis van Albert en Martha Attema. Een groot zonnepaneel bij de entree, het huis staat meer naar achteren. Wat een warm weerzien en wat wonen ze prachtig. Ze hebben hun eigen huis van strobalen gemaakt. Een mooi riante woning en helemaal self supporting voor wat betreft water (bron) stroom en verwarming Verderop staat nog een zonnepaneel en een windmolen. Het water komt uit een bron.We hebben elkaar na 20 jaar veel te vertellen. Volgende dag even skypen met Durk en Thea,ook oude vrienden. Het was een mooi moment.Daarna gaan we met de auto en camper en de fietsen achterop naar North Bay. Eerst een stuk wandelen daarna een hapje eten, een klein stukje rijden en dan fietsen. Op de fiets zien we een bever lodge's/ huizen. Ze zijn bewoond want ze hebben een heel spoor over het fietspad getrokken. We hebben mooie plekjes/ uitzichtpunten aan gedaan. Ook werd er druk gezocht naar Cranberries. s'Avonds een heerlijke maaltijd, nog wat kletsen, foto's bekijken en dan maar weer eens ons bed opzoeken. Het is koud, kachel iets hoger en de volgende morgen worden we wakker en alles is wit van de vorst.Bij het ontbijt zien we de herten in de tuin. s'Middags naar de Powassan peak. De trail is niet zo goed aangegeven, eerst volgen we een riviertje, dan komen we op een parkeerplaats en hier staat een bord hoe de trails lopen. Dus we vervolgen onze tour. Boven gekomen een prachtig uitzicht en dat met al die mooie herfst kleuren van de bomen.Albert en Ype zoeken naar de trail, Ype komt terug en heeft niets gevonden en Albert is spoorloos verdwenen. En maar roepen en doen, geen antwoord. Op een gegeven moment gaan wij dezelfde weg terug naar de camper. Geen Albert. Dus wij weer terug naar de peak maar nu een andere route. We moeten weer klimmen. Nog steeds niets en we blijven maar roepen. Vanaf de hoge peak nemen we nu de route die Albert waarschijnlijk heeft gelopen. En eindelijk na een uur is hij weer boven water. Eind goed al goed. Hier moet op gedronken worden.De volgende dag nemen we afscheid en we krijgen van Martha 2 zelf geschreven boeken mee als aandenken. Prachtig, het kleine boekje onderweg direct gelezen. Leuk verhaal voor kinderen.Nog even zwaaien en daar gaan we. Richting North Bay - Monetville - French River - Parry Sound. Je komt onderweg van alles tegen zo ook bizons. Even achteruit om foto's te maken. En later nog een rode vos die gewoon over het erf liep. Tussen Sudburry en Parry Sound op weg 69 krijgen we een lekke achterband. Eerst zelf proberen, de krik kan het gewicht niet dragen. STUK. Dan maar een vrachtauto aan houden, die kan vast wel hulp bieden. De trucker heeft een vrachtwagen hulpdienst gebeld. Inmiddels had ik koffie gezet. De hulpdienst is onderweg en wij bedanken de trucker met een grote kop koffie en natuurlijk een Friese attentie. Na 2 uren konden we weer verder rijden.Op naar Parry Sound naar de Wallmart hier brengen we de nacht door. Morgen op naar Dundas want het is een Derby weekend.We nemen de backroads/ kleine wegen. Nu zien we wilde kalkoenen, deze vogels zijn helemaal grijs. Zo rond 17.30 rijden we de oprit op.Zaterdag om 13.00 uur moeten we bij Christien en Joe zijn dan vieren we Thanksgiving. Dan zie ik ook de rest van de familie.Het eten was overheerlijk en natuurlijk veel te veel. We hebben met iedereen gesproken, Andy en Mary, Doortje, Dick en Sue, Hendrik en zijn vrouw, Stanley en Christien en Joe. Zo rond 17.00 uur keren we huiswaarts want we gaan naar Rockton naar de derby. Crossauto's. Eerst rondjes draaien en over schansen, en later aan beide kanten auto's en achteruit rijden en botsen. Een heel spektakel. Om het gebeuren heen genoeg te beleven, reuzenrad, schommel boot, schiettenten, enz. En genoeg om te eten en te drinken. Om 22.30 uur is alles afgelopen en keren we huiswaarts. De volgende morgen vroeg op naar Dick en Sue helpen met de keuken. Eerst nog een decopeerzaag kopen en dan kunnen ze aan de gang. Sue en ik gaan door het park lopen. De natuur is zo mooi. Als we terug komen zit de aanrechtwand erin, nu nog de kastje weer ophangen, maar helaas hier geen tijd meer voor. We keren huiswaarts want Connie heeft ook een Thanksgiving maaltijd. Heerlijk wederom. En heel gezellig. Later die middag gaat de jeugd naar de Maize doolhof in maisveld en hebben veel lol gehad. Vanavond nog maar eens de kaarten schudden als iedereen weer huiswaarts is gekeerd.12 oktober gaan we naar Bert en Connie jongste dochter, wij fietsen vanaf Burlington naar Stoney Creek. Een heerlijk tochtje want het is over de 20 graden. We hebben hun huis bekeken erg mooi met een grote tuin. We besluiten om terug te fietsen naar Dundas, dit is een dikke 20 km, moet lukken. Dwars door Hamilton en veel stoplichten, op het laatst zadelpijn. s'Avonds eten we de left overs/ restjes. Morgen gaat iedereen weer naar zijn werk en is het weer een gewone week. 14 oktober gaan we met de camper naar Andy en Mary, die wonen in Norwich zo'n 70 km verderop. We hebben een prachtige dag met hun gehad, we zijn naar Port Dover geweest even naar de haven, een lapjes winkel bezocht, ook wat gekocht. Hapje eten en daarna terug voor nog een kopje koffie. 21.45 uur keren we naar Dundas terug. We hebben genoten en is zeker voor herhaling vatbaar. Het is hier prachtig weer en hiermee besluit ik want ik wil naar buiten. A.s. maandag naar de VS.