Einde weg

25 mei 2019 - Orjachovo, Bulgarije

Op de planning staat " Meteora" , maar het weer speelt ons parten, regen en mist. Het wordt niet echt droog en het laatste stuk moet je te voet afleggen. Echter alles is nu glibberig . We kunnen niets zien en keren terug naar Kalambaka. Route: Kalambaka- Trikala- Larisso- Tirnavos- Katerini. Op deze route een verscheidenheid aan weiland- bomen- rotsen- lava gebergte. Elassona iseen picknick/ speeltuin waar we kunnen staan. Heerlijk in een bosrijk gebied en we kunnen er zelfs water tanken. De volgende dag willen we nog een keer naar " Meteora" hier bij ons mooi weer. We nemen nu een andere weg staat ook op een bordje Meteora linksaf, het is een brede weg en even later wordt het een nieuwe weg. Vreemd hier komen we niemand tegen en klimmen hoger en hoger. Door de vele regen is er soms een rijbaan verdwenen en zelfs op 1 plaats ligt een half bos op de weg. En dan opeens houd de weg op en gaat over in een modderpad. Ik ga te voet eens kijken voorbij de bocht en nog een bocht en nog een bocht hoever we kunnen rijden om weer asfalt te krijgen. Ik zie geen asfalt maar wel een klim. Nee helaas dit wordt hem niet. Weer keren, koffie drinken en dat hele stuk terug. We denken maar zo "Meteora" wil ons daar niet hebben, ook nu weer regen. Onderweg terug zien we een schildpad, Hiltje geeft hem sla. Eindelijk terug in Elossona voor de 4x en volgen nu de 13 naar Katerini. Aan de rechterkant zien we de berg "Olympus" met nog sneeuw op de top. We zoeken een plekje weer aan zee, Eparchiaki odes Kitrou. Staan bij dennenbomen  en daarachter het strand en zee. Even schelpen zoeken. Jammer dat er zoveel wier ligt en dat stinkt. Na een nachtje slapen, kruipen de mannen weer achter het stuur ongeveer 10 km verder op moet ook een camperplaats zijn met een uitkijktoren.Onderweg passeren we nog een baai met een groot olieplatvorm klaar voor verscheping. Even verder ligt het gezonken wrak van een vrachtschip. Om daar te komen hebben we te maken met een  spoor en een snelweg. Pakken dan een verkeerde afslag,maar gelukkig komt er net een camper uit tegengestelde richting.De bestuurder vertelt ons einde weg,dus we moeten hier keren. Bedanken hem en hij rijd verder, o jee er ligt een grote plas olie op de weg, geen goed teken voor die mensen. Wij laten de campers achteruit zakken om zo weer onder de snelweg door te kunnen en vinden nu een andere weg en dit is de juiste. Komen in het dorp aan en doen wat de GPS zegt, het laatste stuk is een pad maar het gaat goed. Staan bij de uitkijkpost, vanuit hier kun je over de kwelders zien met al zijn vogels. We zijn in Axios Delta National Park.Vanmiddag eten we bij Piet en Hiltje bami, en de toetjes komen van mijn kant. De mevrouw van de uitkijktoren kan geen woord Engels, dus we praten met handen en voeten en alle talen. Een vriendelijke en behulpzame dame. We gaan via het wandelpad naar het dorp, pas op voor slangen maar we zien alleen maar schildpadden. Lopen door naar de haven, hier halen ze strengen mosselen binnen en die zijn voor de export. Een streng weegt tussen de 30-35 kilo. De strengen gaan op een pallet 1 meter hoog en dan folie erom en dan worden ze zo opgehaald en gaan de koeling in. Deze zijn voor de export en gaan naar Italië. We lopen terug naar het dorp Melhoni Pieria en gaan wat drinken bij NikoZ. Gezellig restaurant, krijgen zelfs een kaashapje en later nog wat kersen. Heerlijk. Praten wat met de eigenaar en zijn zoon en zo weten we dat het een familie bedrijf is. Oma, de vrouw van de eigenaar, en nog een dame werken in de keuken en de heren doen de bediening. Ze waren erg blij met ons als toerist. We vinden het welletjes voor vandaag en rekenen af.De eigenaar vraagt of we vanavond komen eten,want er is net weer verse vis binnen gekomen.We hebben vandaag al warm eten gegeten,dus wimpelen het af Hij vraagt of we morgen dan komen eten,maar we we weten niet of we hier morgen nog zijn. Er worden foto's gemaakt met eigenaar en zoon. Bedanken hem voor het aanbod. Lopen terug naar de camper. Hiltje gaat wielrennen kijken en wij lopen met zijn drieën naar een ander uitkijkpunt, valt niets te zien het riet staat zo hoog. Op het pad staat een paal " Welcome" en aan de andere kant " Goodbye ". Grappig.De volgende morgen starten we met regen, drinken koffie bij Piet en Hiltje en we besluiten om toch maar naar het restaurant NikoZ te gaan. Bestellen een schaal vlees en 2 soorten salade en patat. Teveel. Ze vragen of we nog een toetje willen maar we zijn vol. We krijgen nog een rondleiding door de keuken. Een van de medewerksters maakt squid ( inktvis) schoon en alles is zwart. Ook een kijkje in de koeling wat voor soorten vis er allemaal in liggen. Zo vertelt de zoon dat die grote vissen rovers zijn,die de kleintjes weer op eten. Knap gebitje hebben die vissen. Krijgen zelfs als afsluiting nog een borrel (likeur). Eigen stook denk ik. We willen afrekenen voor onze maaltijd maar dat willen ze niet, dus nog een keer vragen kunnen we betalen. Nee deze maaltijd  was van het huis,zij hadden ons uitgenodigd!  Grandioos Even later  kopen we nog een pot honing  van een lokale imker en Ype vraagt of hij een karton wijn kan bestellen, ja dat kan morgen is het er. De volgende morgen willen we vertrekken maar eerst de wijn ophalen.Ik geef 4 hartjes weg aan oma, aan de zoon van de eigenaar,de vrouw van de eigenaar en de dame die helpt in de keuken. Nemen weer afscheid en zeggen ongeveer over 2 a 3 weken staan jullie op onze weblog. Zwaaien nog even en gaan naar Thessaloniki, willen hier een bezoekje aan de camper dealer Zampetas brengen. Hier kunnen we ook overnachten. Treffen daar andere Friezen en hebben even met hun gepraat. Wij kopen een nieuwe gasbrander voor de koelkast. We eten nog een hapje en verlaten toch de camper dealer;te veel lawaai. Er is nog een camperplaats in Neo Modania, we gaan via de snelweg. De camper plek ligt op de schop en wijken uit naar de haven, eerst staan we aan het einde maar hebben er geen goed gevoel bij, later verhuizen we dichterbij de restaurants. In de deze plaats naar de kapper ook weer een uitdaging maar ben super blij met mijn kapsel en dat voor 10,00 euro. Morgen gaan we verder over het eiland reizen en bij Pefkohori gaan we op het strand staan, we moeten om de lagune heen. Mooi plekje, en Piet en Hiltje nemen een duik in de Egeïsche Zee. Vanavond songfestival op tv en wie gaat er winnen. Geweldig, Nederland wint. Zo als het nu staat moet de koelkast nu aangepakt worden weer niet koud. We zijn weer onderweg en kopen brood en gebak, zoeken een plekje om te staan, koffie drinken met gebak, koelkast repareren en te genieten van het mooie weer. Wat ligt er een afval na de koffie ruimen Hiltje en ik de troep op in totaal 4 vuilniszakken vol. Die zijn morgen voor een container. En dit is nog maar een super klein druppeltje op de gloeiende plaat.

7 Reacties

  1. Francien:
    1 juni 2019
    Wat jammer van het weer. Boeiende reis hoor.
  2. Anneke de Vries:
    2 juni 2019
    Spitich fan it waar, mar de oare kear better.
  3. Tjeerd en Hennie:
    2 juni 2019
    ze zegen na regen komt zonneschijn moeten jullie maar denken
    gr Tjeerd en Hennie
  4. Ries & Henny:
    3 juni 2019
    Sjonge jonge, jullie durven toch veel om te rijden over wegen in de
    meest afgelegen en achtergebleven regio van Europa.
    Het zal best mooi zijn (foto's bewijzen dat), maar blijf wel heel en
    gezond.
    Dat wensen
    Henny & Ries
  5. Koba Dijkstra-Cuiper:
    3 juni 2019
    wat een glibberige toestand.
  6. Baukje Steffens:
    3 juni 2019
    Boeiend verhaal! Voorzichtig!
  7. Julia:
    13 juni 2019
    Geweldige ervaringen en prachtige avonturen,goede reis verder.