In de ban van de goudkoorts.
11 juni 2016 - Whitehorse, Canada
Ook Kitimat laten we achter ons, in Terrace gaan we nog even flink shoppen. We nemen de Nisga'a Highway, we komen weer langs de lavabeds. Maar slaan nu rechts af dat leidt ons naar de Highway 37. Dit stuk is gravel. Die nacht slapen we in de bush. De muskieten zijn weer een plaag,uiteindelijk over alle ventilatie roosters een panty kniekousje en dat lijkt de oplossing. Jullie willen niet weten hoe smerig onze camper was, dus we zoeken water, dichtbij om hem te poetsen. En dat vinden we op de weg naar Stewart. Hier ook 2 gletsjers, de Bear gletsjer is een oeroude want de sneeuw is blauw, de andere is aan de grond toe maar gewoon sneeuw. We willen naar Hyder maar de Canadese douane bij grenspost doet moeilijk. Er is geen USA grenspost dus we keren om en zo belanden we net voor Bell 2, hier tanken we en krijgen propaan. Onderweg zien we 4 beren. In Jade city loopt een grizzly rond, niet lang want de volgende dag schieten de indianen hem dood. Jade City de naam zegt het al: Hier wordt dus jade gewonnen en er worden beeldjes en sieraden van gemaakt. Het meeste gaat naar China, daar wordt het bewerkt en komt dan terug. Er worden hier momenteel tv opnames gemaakt voor Discovery Channel,;dus wie weet zien jullie onze camper nog op tv. Nog even een paar foto's gemaakt van de slijpmachines. Bij Boya Lake lopen we een trail, het water is hier smaragd (emerald) blauw/groen gekleurd. Hopelijk te zien op de foto's. Hier hebben we ook weer vers bronwater bijgevuld,dus we kunnen er weer even tegen. Onderweg voor Watson Lake is in 2010 een bosbrand geweest; triest, maar het vernieuwd het bos. Op naar Watson Lake hier vind men de Sign Post Forest. Het verhaal luidt: een soldaat had in 1942 terwijl hij werkte aan de Alaska Highway zo'n heimwee naar huis, dat hij een bordje op een boom plaatste met de naam van zijn woonplaats. Velen volgden zijn voorbeeld en er ontstond een oerwoud van palen met plaatsnaamborden, nummerborden, en nog andere borden. We zoeken een plekje voor de nacht, en gaan uit eten naar de Chinees. Ja was best lekker. De volgende dag worden we gewekt door de zon.Na het ontbijt tanken en gaan richting Whitehorse.Dit is een highway maar met veel gravel en "potholes". Nog maar net onderweg zien we het bord met watervallen, kunnen altijd even kijken, de Rancheria falls. Leuk. Vandaag maar 2 beren gezien. En zo belanden we in Teslin. Hier brengen we een bezoekje aan het museum en vannacht staan we bij de speeltuin. Ongelooflijk hoe lang het licht is,dus we maken we nog een ommetje door het dorp. Nemen gelijk een kijkje op de begraafplaats. Alle doden liggen hier in witte ledikanten, zodat de wilde dieren ze niet kunnen opgraven. Vroeger was Teslin een indianen dorp, maar toen de Alaska Highway in 1942 werd aangelegd door de blanken, kwamen er ook allemaal ziektes mee, dus veel indianen overleden aan wat wij noemen de kinderziektes. Het volk leefde destijds van de visvangst en van de pelshandel. De volgende dag op naar Jakes Corner en we besluiten om het pad te volgen van de eerste gouddelvers die niet genoeg geld hadden om verder te trekken naar Dawson City, en hun geluk zochten in de rivieren nabij Atlin. Weinig toerisme want het is een gravel weg. We hebben geluk, want het is net geasfalteerd. Atlin is een prachtig authentiek plaatsje. In 1900 is het hotel afgebrand,en er kwam daarna een brandweerspuit. Deze kon echter niet voorkomen dat in 1914 bijna het hele dorp was afgebrand. Gelukkig werd alles weer in de oude luister hersteld. We gaan naar de supermarkt en krijgen een tip waar we vrij kunnen staan met onze camper. Vlakbij een warm water bron. We maken nog een rondje door het dorp, maken foto's en komen dan de boot Tarahne tegen, die gebouwd is in 1917. Eerst voor goederen vervoer en later ook voor passagiers. Nu is het een theehuis en staat op het droge. We verlaten de plaats en gaan naar Warm Bay, hier vinden we een mooi plekje aan het meer. De volgende dag relaxen we een paar uur in de warm waterbron.Het blijkt dat vissers in het voorjaar hun visgerei hebben afgespoeld in de bron.Hierdoor kwamen rode garnaaltjes in de bron terecht en zagen kans zich in het warme water voort te planten.Door de overloop komen ze nu ook in het naastgelegen merengebied terecht en kunnen zo de hele ecologie verstoren. De dag daarop terug naar Atlin We bezoeken het museum en besluiten ook ons geluk te beproeven om goud te pannen in de lokale rivier. Helaas voor ons geen Gold Rush.
Wat wer in prachtich skreaun ferhaal en moaie foto's. Hjir is de lêste jûne fan it feest noch yn folle gong. It is hjir thús goed te belústerjen.
Jimme noch in moaie reis, genietsje fan alles wat jim dogge.
Groetnis Anneke en Eeuwe.
Dankjewel lieve mensen
groetnis fan koby