Angstige momenten

Net voor Messini slaan we af naar de waterval " Polilimnio". Het laatste stukje weer smal en wij parkeren de camper op een parkeerplekje van een cafeetje en Piet gaat bij een kerkje staan. Dan te voet naar de waterval. Mooi. Maar niet spectaculair. Piet en Ype lopen nog een stukje verder langs het water wat eindigt in een meertje. Gaan terug en spotten nog een soort hagedis( kleine krokodil). En dan is er koffie. Nu nog zien of we hier weer weg komen door die smalle straatjes de campers kunnen maar net de bocht halen. Kalamata is de volgende plaats, chaotisch, veel stoplichten maar we raken elkaar niet kwijt. Hier wonen ook nog mensen in tenten. Zijn nu op weg naar Mystras 640 m. Dit moet een spook stadje zijn, maar komen eerst langs Tripi waar we tanken. Als we in Mystras  komen is het bijna 17.00 uur, vragen € 12,00 entree p/p terwijl ze bijna gaan sluiten. Op zoek naar een stekje voor de nacht. Plekje bij voetbalveld, zitten net aan de borrel, getoeter we kunnen hier niet overnachten of krijgen een boete. Nou we pakken de handel in en vertrekken. En zo belanden we in Sparti ( Sparta ) bij een school en staan in een doodlopende straat. Ype en ik maken een wandeling, zien Mystras op afstand liggen tegen de bergen geplakt. Bijna niet te geloven maar we staan letterlijk op het oude Sparta. Vanuit de camper zien we de opgravingen. Kerk, klooster, warm water bronnen en als ik dit zo zie vinden ze nog wel meer. Volgende dag gaan we het Acropolis theater bekijken ( cultuurdagen). ...ja je ziet alleen maar grote oude stenen en op sommige staat een bloem. Het is heerlijk weer en genieten van ons loopje op het terrein. Ook weer gezien tijd voor koffie even tussen de campers in zitten. Op naar het zuiden 39. Route: Sparta - Goritsa - Agii Anargiri - Geraki - Kosmos - Leonidia. Als ik jullie vertel hoe we door Kosmos zijn gegaan, hou dan je hart maar vast, 1 verkeerde stuurbeweging of je ligt met de camper in iemands huis. Dat is nog niet alles, het pleintje is ook een terras, rijden tussen de tafeltjes door om vervolgens steil omhoog te rijden inclusief scherpe bocht. Op hoop van zegen geen tegemoet komend verkeer. En dan eindelijk wordt de weg weer iets breder en laat je je adem weer los. Op zich een prachtige route en rijden soms onder een stuk berg door. Maar ook de hoge bergen beklimmen we 1839/ 1934 m. Met de nodige haarspeldbochten.  Tijd om een hapje te eten en even bij komen van de consternatie. Ype vind tamme kastanjes, de grond rondom is om gewoeld:zouden hier wilde zwijnen zijn. Tot aan Leonidio gaat alles goed , hier zegt de GPS omhoog, we twijfelen want het is zo steil. En weten ook niet of we dan de hoek om kunnen komen. Gelukkig snelt een dame naar ons toe, nee, nee terug. We moeten nog een klein stukje rechtdoor en dan omhoog hier is de weg iets breder. Ook hier een scherpe bocht naar rechts en een man in een rood truckje wil niet achteruit en schreeuwt alleen maar dat het wel kan.we blijven staan zodat hij ruimte moet maken, veel gezeur en de mensen van de kroeg hebben genoten. En zo komen we dan eindelijk op de kustroute. Kunnen nog niet bij de zee komen, of we zitten te hoog, of we zitten weer in een stukje binnenland. Park voor 1 nacht geeft een haventje aan, dit is in Paralia Agiou Andrea een lang smal dan weer breder weggetje. Mooi plekje in de haven. 1e schelpen zijn weer gevonden. En na een nachtje slapen zijn we weer "ready to go" op naar Argos. Onderweg op het strand gaan we koffie drinken en warm eten. Het is mooi weer. Er zwemmen al mensen in de zee. Maar de wind gaat weer harder waaien dus besluiten we om verder te gaan. Megara, niet ver van Athene. Ook hier staan we bij de haven waar ook veel restaurantjes zijn. Op de pier staat zelfs een kerkje. s'Avonds een beetje last van de jeugd maar om 23.00 uur onze tijd zijn ze allemaal vertrokken. Wat achter blijft zij  bandensporen van het vele remmen. Worden gewekt door de meeuwen die op het afval zitten. Athene slaan we over te warm en we houden niet van de steden, gaan we richting Thiva en rijden door het  groene hart van Griekenland, hier verbouwen ze aardappelen, uien, lavendel, katoen en graan. Bij Lavadio gaan we de bergen in op naar Delfi, route is prachtig al kronkelend erdoor. Ook in Delfi staan veel bussen,dus veel mensen en het is een klein berg dorpje. We hebben geluk we rijden achter een ambulance aan en zo zijn we snel door het dorp. Delfi is bekend om zijn "Orakel ". Niet gezien dus want waar kunnen we parkeren. Even verderop moet een camper plek zijn bij de tapijten handelaar. Ook weer redelijk omhoog maar geen plek voor 2 campers. Dus keren, foto's van de tapijten gemaakt en weer door naar een volgende plaats. En zo komen we terecht in Itea bij de haven, hier staat een verbod. Vertrouwen het niet en gaan lopend op zoek naar een ander plekje, komen terecht bij een afgedankte olijven fabriek. Genoeg plek en tussen de huizen. De volgende morgen gewekt door een weg rijdende vrachtauto. De route voor nu is: Itea- Amfissa- Brajos- Lamia. Prachtige route door de bergen, bij Lamia zijn de thermobaden. Hier gaan we naar toe. Vroeger was hier een hotel met een kuuroord,maar nu zitten er asielzoekers in. Hier is ook het bad. Wij verkiezen iets meer vrijheid en gaan bij een riviertje staan hier gaan wij in het water, het is behoorlijk warm. Daarna douchen want je ruikt naar rotte eieren. Even wat eten  om dan te vertrekken want het zwavel water komt al onder Piet zijn camper door. Wegwezen. Domokos we rijden nu door het vlakke land. Kardisa staat op de GPS . Het plekje is te klein voor ons en vinden een plekje bij de school. Bij het cafeetje wat drinken gehaald en gevraagd waar we konden  eten want het is Moederdag. Hiltje gaat voor de spaghetti en wij drieën voor een pizza. Heerlijk maar te veel en brengen 1 hele pizza mee terug naar de camper. Een hapje voor morgen.