Slag om de noord

Na een maand in Madrid, vliegen we terug naar Frankfurt waar we de volgende dag met de Condor naar Whitehorse vliegen. Alles verloopt soepel.  We vliegen over het IJsselmeer, zien de Afsluitdijk en Texel op naar Groenland. We hebben bijna een leeg vliegtuig. De bemanning houdt ons op de hoogte als er wat te zien valt. Nou we treffen het zeker, schitterend boven Groenland. De drijvende ijsbergen en alles wit, de witte gletsjers bijna onbeschrijfelijk mooi. We kunnen heen en weer lopen als er iets te zien valt. Wat een geweldige vlucht. Northwest Territories lijkt van bovenaf ook wel op een bevroren waddenzee. En dan komt de Yukon in zicht de bomen lijken net goud prachtig al die herfstkleuren. Ook zien we onze camper van bovenaf in de storage staan. De douane is geen probleem.  We nemen een taxi en we zijn weer in ons eigen huisje. De koelkast doet het nog dus er is nog genoeg te eten. Het 1e wat ik doe is koffie zetten. Morgen alles aanvullen,gas-water-diesel-boodschappen. Alles geregeld op naar de Canol Road, gravel maar wel te doen. We vinden een plekje voor de nacht, 2 jagers hebben een moose (Bull ) gedood voor het vlees. Een mooi gewei maar wel jammer voor het dier. Zonder botten heb je wel 550 kg vlees. Het totale gewicht zal ongeveer 850 kg zijn geweest. Op naar Ross River, native dorp ligt aan de Perry River. Hier gaat ook een pont, hoofdzakelijk voor jagers,we gaan ook mee voor een mooie wandeling. Straks over de loopbrug terug. Vroeger lag deze plaats aan de andere kant van de rivier op het eiland.Onderweg hier naar toe nog een " Prairie Crocus" gespot: is die nu vroeg of laat. Normaal bloeien ze in april / mei. De loopbrug is wat een apart geval,eerst bij de ladder op en aan de overkant weer met de ladder naar beneden. Deze brug is aangelegd voor een oliepijpleiding die  hier vroeger overheen liep van Norman Wells naar Whitehorse. Dat is nu verleden tijd. De volgende dag naar Watson Lake, onderweg een caribou voor de camper, het beest sjokte gewoon voor ons uit. Na wat getoeter vond hij het welletjes en ging de bush in. Een stukje verderop een porcupine. 60 km voor Watson Lake zijn ze met de weg bezig,ik kan jullie vertellen, gang houden en door glibberen  wel 3 km lang. Een nare ervaring, maar gelukkig later hebben we weer asfalt. In Watson Lake slapen we, het is onder nul dus de kachel aan. Op naar Liard hotsprings, onderweg veel bizons langs de weg;te grazen of ze liggen in hun eigen gegraven kuil. Het lijkt alsof ze een mantel aan hebben. Bij de hotsprings moet je nog 750 meter lopen over de planken maar dan ben je er. Omkleden en het water in. Voor mij waren sommige gedeelten in het meertje zelfs te heet. En zwavel ruikt niet zo prettig maar het was toch wel even lekker. Na 2 uur keren we terug en douchen nog even na om de geur weg te krijgen. Op naar Fort Nelson bergen,meren, prachtige route. Hier getankt en nog veel ingeslagen voor de reis naar de Northwest Territories.  Daarna op naar Fort Liard;moest ook een mooie route zijn,,maar dat viel tegen, eentonige  weg 200 km lang.Hier zien we wel bizons met kalfjes. Fort Liard is een native's dorp,maar wel vriendelijk. We staan bij de rivier, een paar bootjes om te vissen, 350 inwoners,2 winkels,politie, school  en informatiecentrum. Ze noemen het ook wel "Het tropische dorp van de " NWT "  De volgende dag op naar Checkpoint, weg eentonig, op de picknick plaats staat zelfs nog een oude waterpomp. Ype helpt nog mensen met een lekker band. Klus is snel geklaard. Het regent nu, de weg wordt nu glibberig. Maar bij Checkpoint hebben we een meevaller 15 km asfalt. En dan is het weer droog en de gravel goed berijdbaar. Geen wild, eentonige weg alleen gele bomen. En zo belanden we in Enterprice, hier tanken,het dorpje heeft niets dus op naar Hay River. Hopelijk hier wifi, nee dus,toch zoeken we een plekje voor de nacht. Best wel moeilijk te vinden want het is reeds donker en het regent weer. Voor de liquorshop dan maar. De volgende morgen toeren we door het native dorp , er staat een flat gebouw tussen alle laagbouw.Deze doet ons denken aan Nazare ,een foeilelijk en  hoog  gebouw, hoe bedenken ze het. Goodbye. Op naar de Louis en Alexandra falls. Hier maken we een wandeling tussen de beide watervallen.Beerspray niet megenomen "dom" wel beershit met bessen op onze weg.Gelukkig geen beren op onze weg. High Level is onze volgende overnachtingsplaats. Bij het gesloten informatie centrum is wel wifi. We vinden dat de camper naar de carwash moet, ziet er niet uit. Ype mag zich even uitleven. De klus is in 20 min klaar. We komen nu weer in de bewoonde wereld. Alberta, we zien weer koeien,schapen,paarden en geiten. En heel veel rollen hooi die liggen te rotten op het land. Dawson Creek staat op het programma, het wordt nu heuvelachtig. We hebben veel wind en horen later dat ze dat al een paar dagen hebben. 's Avonds maken we nog een prachtige wandelingen rondom deze plaats,halverwege kopen we pizza en lopen terug naar de camper. In deze plaats prachtige muurschilderingen over hoe het vroeger was. Hier ook de "O" milepost. De wind is gaan liggen en prachtig weer, op naar Tumbler Ridge we hebben nu weer bergen,canyons,rivieren en bruggen. Onderweg zien we een zwarte beer. Bij de brug vinden we weer een stekkie voor de nacht, de buurman komt ons begroeten een zwerver type hij woont in een oude fift wheel caravan. All neemt ons mee voor een wandeling. Vroeger leefden hier ook indianen. Hij geeft aan waar je goed kunt vissen en jagen. Hij vertelt veel,onderweg zien we herten en Moose sporen, deze komen  hier nog veelvuldig voor. Terug bij de camper,2 bevers vlakbij ons in de rivier.Prachtig om te zien. De volgende morgen komt de buurman buurten, hij brengt ons een kado, ventilator op batterijen. Trijntsje had hem gisteravond nog voorzien van belegde boterhammen.  Hij was koud, dus in de camper en aan de koffie en hij krijgt mijn laatste biertje. Hij zei; dit is my lucky day, want op het bier stond ook Lucky bier. Na 2 uur willen wij weer verder. We nemen afscheid, hij huilt, we geven hem nog een schoon vest. Zijn broer haalt hem volgende week op en dan staat hij gedurende de winterperiode op zijn erf. De volgende plaats is Chetwynd en deze plaats staat bekend om zijn motorzaag carving festival.  Prachtige houten beelden door de hele plaats. De internationaal wedstrijd wordt altijd gehouden in het 2e weekend van juni en de carvers komen overal vandaan. Van Japan tot Zweden. Bij de Byoux falls krijgen we visite van een steller Jay en een mooie vlinder. Die maar niet weg wilde vliegen. Prince George, is een stad en heeft een speciaal poppetje "mister PG " . Verder niet veel van de stad gezien. Het prinsen paar George en Charlotte uit Engeland zijn net geweest. We vervolgen onze reis naar Williams Lake, deze plaats staat bekend om zijn grootste stampede. Bij het Informatiekantoor staat een grote rolstoel, even uitproberen.  Die nacht staan we bij de Walmart. De volgende morgen haalt Ype gebak, want het is bijna zondag en dan hebben we wat lekkers bij de koffie. We rijden naar Cache Creek, de weg die we willen nemen is gestremd, door regen is de weg verzakt, geblokkeerd of weg gespoeld.Via Lytton kunnen we ook naar Whistler. Het is een prachtige route,bergen en ranches  langs de Frazer rivier. De meeste bergen zijn kaal of met struiken ze noemen het dan ook wel  Canadees Arizona.  In Lytton slaan we af, een bergroute met veel scherpe bochten, maar waar ook veel boeren hun bedrijf hebben. Deze nacht staan we onder de dennenbomen.  Super plekje en zo stil. Eten aan de picknick tafel van de eigenaars van dit stukje grond.